Αδέσμευτη και αντικειμενική ενημέρωση. Το μόνο blog με αποκλειστικά φοιτητικό περιέχομενο... Μαχητικό και πάντα αποκαλυπτικό.

Τι λέει όμως, ο νέος νόμος πλαίσιο της Διαμαντοπούλου

Σάββατο 1 Οκτωβρίου 2011 0 σχόλια


  • Μπαίνει οριστικά τέλος στα πτυχία όπως τα ξέραμε. Πλέον, αντικαθίστανται από ένα σύνολο πιστωτικών μονάδων τις οποίες θα βαλθούμε αγωνιωδώς να κυνηγάμε. Καθιερώνονται οι δύο κύκλοι σπουδών (το γνωστά bachelor-master) με τον πρώτο να διαρκεί 3 χρόνια και τον δεύτερο 1 ή 2. Αυτό συμβαίνει για να δημιουργήσει αποφοίτους και εργαζόμενους πολλών ταχυτήτων, με οικονομικά, προφανώς, κριτήρια (φθηνότερο bachelor – ακριβότερο master). Το επιδωκόμενο αποτέλεσμα είναι απλό. Η κρίση δημιουργεί την ανάγκη ενός ακόμα φτηνότερου εργαζόμενου για το κεφάλαιο. Ο κατακερματισμός των δικαιωμάτων των πτυχιούχων εξυπηρετεί ακριβώς αυτό, μιας και εξαναγκάζει τη μεγάλη μάζα των εργαζομένων να δουλεύει με τα λιγότερα (έως ανύπαρκτα) πλέον δικαιώματα άρα και με το μικρότερο κόστος. Προφανώς αυτή είναι μια πάγια κατεύθυνση στις εκπαιδευτικές μεταρρυθμίσεις, μόνο που σήμερα στον καιρό της κρίσης αποτελεί σημείο στρατηγικής ανάκαμψης για το κεφάλαιο.
  • Στα πλαίσια της φοιτητικής μέριμναςη οποία μετατρέπεται από μέριμνα σε όχημα εντατικοποίησης, προβλέπεται >διαγραφή κάθε φοιτητήπου δε θα γραφτεί στη σχολή για δύο εξάμηνα και πιθανή διαγραφή μετά από ν+2έτη. Καταργείται ξεκάθαρα η διανομή δωρεάν συγγραμμάτων, (σε τρία χρόνια από τώρα αν όλα πάνε καλά!), η σίτιση – στέγαση διατηρείται μόνο για τους πολύ εκλεκτούς με ανταποδοτικά κριτήρια (βλ. επιδόσεις στη σχολή κ.λπ.) ενώ διατυπώνεται σαφώς και συγκεκριμένα η εισαγωγή διδάκτρων μετά από τα ν+1 έτη. Για όσους δε διαθέτουν τα απαιτούμενα χρήματα, υπάρχουν τα φοιτητικά δάνεια (άτοκα για τους φοιτητές που δεν έχουν ξεπεράσει το ν+1) καθώς και η εργασία σε τομείς της σχολής (το τι θα απογίνουν οι ήδη εργαζόμενοι εκεί δεν το ξέρουμε).
  • Όσο για τη χρηματοδότηση, δεν είναι πλέον δεδομένη, αλλά εξαρτάται από τηναξιολόγηση. Βέβαια η αξιολόγηση θα γίνεται με βάση εύηχες έννοιες όπως “δείκτες ποιότητας” αλλά και κάποιες πιο ξεκάθαρες όπως “επίτευξη των στόχων που έχουν συμφωνηθεί με το υπουργείο”. Δίνεται έτσι κι αλλιώς το δικαίωμα στο υπουργείο να διακόψει τελείως την χρηματοδότηση σε περίπτωση αρνητικής αξιολόγησης, δηλαδή μη προσαρμογής των ιδρυμάτων στις επιταγές του. Εννοείται ότι για τις δύσκολες στιγμές, όπως η κρίση, υπάρχει και το ιδιωτικό κεφάλαιο που μπορεί άφοβα να επενδύσει αφού θεσπίζονται επώνυμες καθηγητικές έδρες μέσω χορηγιώνΜε άλλα λόγια το πανεπιστήμιο εξαρτάται πιο άμεσα από ποτέ τόσο από τις ανάγκες/ορέξεις της αγοράς όσο και από τους εκάστοτε εκβιασμούς του κάθε υπουργού-κυβέρνησης. Όσον αφορά τους πόρους γενικά του πανεπιστημίου αλλά και τις φοιτητικές παροχές, σίτιση, στέγαση, κλπ, θα τους διαχειρίζεται ένα Νομικό Πρόσωπο Ιδιωτικού Δικαίου – δηλαδή εταιρεία και μάλιστα στα πρότυπα Α.Ε. – που θα ιδρύσει το πανεπιστήμιο. Οι φοιτητικές παροχές συνδέονται κι αυτές άμεσα με την αξιολόγηση του κάθε φοιτητή. Έτσι κι αλλιώς είπαμε υπάρχουν και τα δάνεια.
  • Για το άσυλο, ένα νέο ιδεολόγημα γεννιέται: η εμβάθυνση στη “ρίζα της έννοιας του ασύλου”. Με άλλα λόγια, η κατάργησή του. Θα εμβαθύνουμε, λέει η υπουργός, στην έννοια του ασύλου, το οποίο – όντας άσυλο ιδεών – δε χρειάζεται πλέον χωροταξικό ορισμό αλλά μπορεί να υπάρχει μόνο στα μυαλά μας. μαζί με τις ιδέες μας. Είμαστε δηλαδή ελεύθεροι να σκεφτόμαστε οτιδήποτε, φτάνει να μη γίνεται πράξη, γιατί τότε είναι που κι οι ιδέες γίνονται επικίνδυνες.
  • Ερχόμενοι στον τρόπο διοίκησης, αυτός αποτελεί και το κερασάκι στην τούρτα. Παύει να είναι η “ξεπερασμένη, πολυμελής και υπερβολικά δημοκρατική” σύγκλητος το ανώτατο διοικητικό όργανο και αντικαθίσταται από το 15μελές “συμβούλιο διοίκησης”, το οποίο θα αποτελείται από 7 εκλεγμένους καθηγητές και έναν φοιτητή που από κοινού θα διορίζουν ακόμα 7 εξωτερικά (δηλαδή να μην έχουν σχέση με πανεπιστήμια) μέλη. Ο πρόεδρος του συμβουλίου πρέπει υποχρεωτικά να είναι ένας εκ των 7 εξωτερικών μελών. Το συμβούλιο είναι αυτό που θα διορίζει και τον πρύτανη. Με άλλα λόγια, δημιουργείται ένα μισοεκλεγμένο υπερ-όργανο το οποίο θα εκλέγεται κάθε 6 χρόνια, θα αποφασίζει μόνο του για τα πάντα (η σύγκλητος μόνο συμβουλευτικό χαρακτήρα θα έχει) και δε θα ελέγχεται από κανένα αφού καμία σχέση δε θα έχει με τις συνελεύσεις των τμημάτων των σχολών. Η στεγανοποίηση αυτού του οργάνου από οποιαδήποτε φοιτητική πίεση έχει στρατηγικό χαρακτήρα, αν σκεφτούμε πως σε τελική ανάλυση είναι αυτό που θα κληθεί να εφαρμόσει τον οποιοδήποτε νόμο και ρύθμιση, όποτε αυτά ψηφίζονται. Δεν μας είναι καθόλου μακρινές οι αποφάσεις που κατά καιρούς έχει πάρει η σύγκλητος και ήταν αποτέλεσμα ακριβώς αυτών των πιέσεων (βλ. τοποθέτηση για το νέο νόμο-πλαίσιο, πίεση για μη άρση του ασύλου επαναλαμβανόμενες φορές, για μη εφαρμογή του bachelor/master, για μη εφαρμογή πιστωτικών μονάδων κλπ.). Τέρμα λοιπόν με το ενοχλητικό φοιτητικό κίνημα και τις πιέσεις του, πλέον θα μιλάνε και θα αποφασίζουν άλλοι γι’ αυτό… Ησυνδιοίκηση απ’ την άλλη, διατηρείται σαν θεσμός, αλλά οι εκπρόσωποι των φοιτητών θα εκλέγονται με ενιαίο ψηφοδέλτιο, χωρίς πολιτικές διαφοροποιήσεις. Δεν θα εκλέγονται δηλαδή με βάση τις θέσεις τους αλλά με βάση το ποιοι/ες έχουν το καλύτερο στυλ, είναι οι πιο κοινωνικοί ή ό,τι άλλο μπορεί να φανταστεί κανείς.
  • >Σε σχέση με τους καθηγητές τώρα, μένουν τρεις βαθμίδες: οι καθηγητές, οι αναπληρωτές και οι επίκουροι, με μόνο τους δύο πρώτους να είναι μόνιμοι. Οι λέκτορες απλώς καταργούνται. Θα μπορούν να υπάρξουν καθηγητές με ατομικές ανανεώσιμες συμβάσεις διάρκειας μέχρι 5 ετών. Οι περισσότεροι καθηγητές δηλαδή θα είναι στην ουσία συμβασιούχοι, οι οποίοι σήμερα θα είναι στη θέση τους αύριο όχι. Κι αυτό θα εξαρτάται από τι άλλο; Απ’ την αξιολόγηση. Όπως ειπώθηκε παραπάνω, θα υπάρχει η πιθανότητα να γίνει κάποιος καθηγητής αν βρει ένα χορηγό να πληρώσει μια έδρα, με το αζημίωτο εννοείται.
Οι τομές που δημιουργεί ο νέος νόμος, ξεπερνούν ακόμα και τις πιο απαισιόδοξες εκτιμήσεις. Φτιάχνουν ένα πανεπιστήμιο στο οποίο ο καθένας από μας θα τρέχει και δε θα φτάνει ώστε να ανταπεξέλθει στην αξιολόγηση, μήπως κι εξασφαλίσει κάποιες δωρεάν παροχές. Όποιος δεν τα καταφέρει στην κούρσα του ανταγωνισμού θα πρέπει να πληρώσει, κι εφόσον δεν έχει τη δυνατότητα, θα καταφεύγει σε δάνεια ή θα δουλεύει για το πανεπιστήμιο. Ένα πανεπιστήμιο, στο οποίο τα πάντα θα λειτουργούν με βάση τους κανόνες της αγοράς, θα διοικείται από ένα συμβούλιο – manager, δεν θα υπάρχουν δωρεάν συγγράμματαθα υπάρχουν δίδακτρα, ενώ εταιρίες (όπως ο γνωστός μας Τσάκωνας) θα μπορούν να ιδρύουν καθηγητικές έδρες. Θα υπάρχουν πτυχία 2, 3, 4 ή 5 χρόνων τα οποία βέβαια θα αντιστοιχούν σε αντίστοιχες βαθμίδες στο εθνικό πλαίσιο προσόντων που θα αντανακλώνται και στη θέση στην παραγωγή.Για όποιον έχει στο μυαλό του να διεκδικήσει οτιδήποτε, ο νόμος είναι ξεκάθαρος: το άσυλο καταργείται, υπάρχουν πειθαρχικά συμβούλια για όσους παρακωλύουν διαδικασίες, αν χαθούν 2 βδομάδες μαθημάτων χάνεται το εξάμηνο ώστε να εξαλειφθεί κι η όποια δυνατότητα καταλήψεων-κινητοποιήσεων. Γίνεται πιο ξεκάθαρο παρά ποτέ πως σκοπός αυτού του πανεπιστήμιου, είναι η δημιουργία ενός φοιτητή – και αυριανού εργαζομένου – εντατικοποιημένου, πειθαρχημένου, ελαστικού και αναλώσιμου.

Νέο Πρόγραμμα εξετάσεων Φιλοσοφικης ΕΚΠΑ

Παρασκευή 30 Σεπτεμβρίου 2011 0 σχόλια


Θα θέλαμε να σας ενημερώσουμε ότι, ύστερα από την απόφαση του Συμβουλίου της Κοσμητείας της Φιλοσοφικής Σχολής, το πρόγραμμα εξετάσεων διαμορφώνεται ως εξής (οι ώρες και τα αμφιθέατρα παραμένουν ως είχαν στο αρχικό πρόγραμμα):

Πέμπτη 1/9/2011 ->          Κυριακή 9/10/2011
Παρασκευή 2/9/2011 ->          Σάββατο 8/10/2011
Δευτέρα 5/9/2011 ->          Δευτέρα 3/10/2011
Τρίτη 6/9/2011 ->          Τρίτη 4/10/2011
Τετάρτη 7/9/2011 ->          Τετάρτη 5/10/2011
Πέμπτη 8/9/2011 ->          Πέμπτη 6/10/2011
Παρασκευή 9/9/2011 ->          Παρασκευή 7/10/2011
Δευτέρα 12/9/2011 ->          Δευτέρα 10/10/2011
Τρίτη 13/9/2011 ->          Τρίτη 11/10/2011
Τετάρτη 14/9/2011 ->          Τετάρτη 12/10/2011
Πέμπτη 15/9/2011 ->          Πέμπτη 13/10/2011
Παρασκευή 16/9/2011 ->          Παρασκευή 14/10/2011
Δευτέρα 19/9/2011 ->          Σάββατο 15/10/2011
Τρίτη 20/9/2011 ->          Κυριακή 16/10/2011
Τετάρτη 21/9/2011 ->          Σάββατο 22/10/2011
Πέμπτη 22/9/2011 ->          Κυριακή 23/10/2011
Παρασκευή 23/9/2011 ->          Σάββατο 5/11/2011
Δευτέρα 26/9/2011 ->          Κυριακή 6/11/2011
Τρίτη 27/9/2011 ->          Σάββατο 12/11/2011
Τετάρτη 28/9/2011 ->          Κυριακή 13/11/2011
Πέμπτη 29/9/2011 ->          Σάββατο 19/11/2011
Παρασκευή 30/9/2011 ->          Κυριακή 20/11/2011
Όσες προφορικές εξετάσεις ορίζονταν από τους διδάσκοντες θα οριστούν από τους ίδιους τους διδάσκοντες σε νέες ημερομηνίες.

EKTAKTO:Μεχρι 14/10 οι εγγραφες των πρωτοετων!!

0 σχόλια



Παρατείνονται οι εγγραφές των εισαχθέντων στα τμήματα και τις σχολές της Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 μέχρι και τις 14 Οκτωβρίου 2011, με απόφαση του υπ. Παιδείας.
Την απόφαση αυτή έλαβε το υπ. Παιδείας , εξαιτίας του γεγονότος ότι πολλές σχολές τελούν υπό κατάληψη ακόμη, με αποτέλεσμα οι Γραμματείες να μη λειτουργούν για την εγγραφή των πρωτοετών.

ΤΕΙ Αθήνας: Θα αναγκαστούμε να αναστείλουμε τη λειτουργία του ΤΕΙ

0 σχόλια


ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ
ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΟ
ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΟ
ΙΔΡΥΜΑ (Τ.Ε.Ι)
ΑΘΗΝΑΣ
ΤΜΗΜΑ ΓΡΑΜΜΑΤΕΙΑΣ ΠΡΟΕΔΡΟΥ- ΑΝΤΙΠΡΟΕΔΡΩΝ
& ΓΕΝΙΚΟΥ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑ
Ταχ. Δ/νση : Αγ. Σπυρίδωνα, 122 10 ΑΙΓΑΛΕΩ Βαθμός Ασφαλείας :
Τηλέφωνο : 210 53 85 560-3 Ημερομηνία : Αιγάλεω, 30-09-2011    
E-mail : 
tmimagram@teiath.gr Αριθμ. Πρωτοκ. : 8268                
FAX : 210 5911590 Βαθμός Προτεραιότητας :   
Πληροφορίες  : 
ΘΕΜΑ : «Κατανομή θέσεων και πιστώσεων για την πρόσληψη εκπαιδευτικού Προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου στο ΤΕΙ Αθήνας για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012»
 ΠΡΟΣ : -Υπουργό Παιδείας Δια Βίου Μάθησης και Θρησκευμάτων
κ. Άννα Διαμαντοπούλου
-Αναπληρώτρια Υπουργό ΠΔΒΜΘ
κ. Φώφη Γεννηματά
-Υφυπουργό ΠΔΒΜΘ
κ. Εύη Χριστοφιλοπούλου
-Γενικό Γραμματέα ΥΠΔΒΜΘ
κ. Βασίλειο Κουλαϊδή

 -Ειδικό Γραμματέα Ανωτάτης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
κ. Βασίλειο Παπάζογλου
-Σύμβουλο Υπουργού ΠΔΒΜΘ
 κ. Ιωάννη Χάλαρη
- Διεύθυνση  Ανωτάτης Τεχνολογικής Εκπαίδευσης
Τμήμα Α΄ Διδακτικού Προσωπικού
Υπόψη κ. Μαρκοπούλου
Ανδρέα Παπανδρέου 37
151 80 Μαρούσι
ΣΧΕΤ. :  ΚΟΙΝ. :
 
Με την αρ. πρωτ. Φ9/96401/Ε5/28-09-2011 απόφασή σας κατανεμήθηκαν 1.300 θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου στα ΤΕΙ για το ακαδημαϊκό έτος 2011-2012. Σύμφωνα με την κατανομή αυτή αντιστοιχούν στο Ίδρυμά μας 220 θέσεις, για το λόγο αυτό σας επισημαίνουμε τα εξής:
1. Στο Ίδρυμά μας λειτουργούν πλήρως 37 Τμήματα τα οποία φιλοξενούν 28.000 σπουδαστές.
2. Στο ΤΕΙ Αθήνας, κατά το ακαδημαϊκό έτος 2010-2011, δόθηκαν 498 θέσεις εκπαιδευτικού προσωπικού με σχέση εργασίας Ιδιωτικού Δικαίου Ορισμένου Χρόνου.
3. Την τελευταία πενταετία έχουν συνταξιοδοτηθεί 215 μέλη μόνιμου εκπαιδευτικού προσωπικού.
4. Ο αριθμός των υπηρετούντων σήμερα είναι 503.
5. Στο ΤΕΙ Αθήνας το  ακαδημαϊκό έτος 2011-2012 εισήχθηκαν 3.874 σπουδαστές όλων των κατηγοριών (90%,10%, ΕΠΑΛ, κοινωνικά κριτήρια, αλλογενείς, αλλοδαποί), δηλαδή περίπου όσοι και πέρυσι, σε αντίθεση με την πρόταση του Συμβουλίου ΤΕΙ Αθήνας, η οποία έκανε λόγο για  2.770 σπουδαστές, και παρά το γεγονός ότι κατ’ επανάληψη σας έχουμε  επισημάνει πως επιβάλλεται πολύ μεγαλύτερη μείωση του αριθμού των εισακτέων για να διασφαλιστεί το υψηλό επίπεδο ποιότητας των σπουδών που πρέπει να παρέχουμε στους σπουδαστές μας.
6. Ο τακτικός προϋπολογισμός μας μειώθηκε κατά 60% περίπου.
7. Από τις 400 εγκεκριμένες θέσεις ΕΠ, στα ΤΕΙ δόθηκαν 50, ενώ στα Πανεπιστήμια, τα οποία δε αντιμετωπίζουν κανένα απολύτως πρόβλημα, δόθηκαν 350 θέσεις. Με βάση τα στοιχεία αυτά ο αριθμός των εγκεκριμένων θέσεων ΕΠ που αντιστοιχούν στο Ίδρυμά μας είναι μόλις 9. 
8. Υπάρχει ειδικός κωδικός στον προϋπολογισμό κάθε Ιδρύματος, ο οποίος μάλιστα έχει εγκριθεί από το Υπουργείο ΠΔΒΜΘ και το Υπουργείο Οικονομικών και αφορά σε κονδύλια για την πρόσληψη έκτακτου εκπαιδευτικού προσωπικού και ο οποίος, παρά τις μειώσεις, δύναται να καλύψει τις υφιστάμενες ανάγκες. Μπορείτε να μας εξηγήσετε για ποιο λόγο δε χρησιμοποιείται; Ποιο σκοπό εξυπηρετεί, εάν παραμένει ανενεργός;
Μας λυπεί το γεγονός ότι, παρά τις επανειλημμένες εκκλήσεις που σας απευθύναμε συχνότατα στο παρελθόν, όταν εγγράφως σας εκθέσαμε τις δυσμενέστατες συνθήκες στις οποίες αναγκάζονται να λειτουργούν τας Ιδρύματά μας λόγω της συρρίκνωσης των οικονομικών πόρων, εσείς εμμένετε σε αποφάσεις που μας προκαλούν σοβαρότατα λειτουργικά προβλήματα.
Σας υπενθυμίζουμε ότι το ΤΕΙ Αθήνας είναι το τρίτο μεγαλύτερο ανώτατο εκπαιδευτικό ίδρυμα της χώρας και εάν εσείς δεν αντιμετωπίσετε άμεσα, υπεύθυνα και αποτελεσματικά τα προβλήματα που έχουν προκαλέσει οι επανειλημμένες περικοπές ανθρώπινου δυναμικού και δαπανών, το ΤΕΙ Αθήνας θα αναγκαστεί να αναστείλει τη λειτουργία του με τραγικές συνέπειες για την ελληνική κοινωνία στις κρίσιμες ημέρες που διανύουμε.
.

ΕΣΩΤΕΡΙΚΗ ΔΙΑΝΟΜΗ:
-κ. Πρόεδρο
-κ.κ. Αντιπροέδρους
-Γενικό Γραμματέα
 Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΟΥ Τ.Ε.Ι.  ΑΘΗΝΑΣ

ΔΗΜΗΤΡΙΟΣ ΝΙΝΟΣ
ΚΑΘΗΓΗΤΗΣ

Στον ''Αερα'' το χειμερινό εξάμηνο;

0 σχόλια


Στον αέρα βρίσκεται το χειμερινό εξάμηνο στα Ανώτατα Εκπαιδευτικά Ιδρύματα και στα Τεχνολογικά Εκπαιδευτικά Ιδρύματα εξαιτίας Τρόικας. Η τρόικα ζητεί εφεδρεία και απολύσεις σε όλο το δημόσιο και να μην ανανεωθεί καμία σύμβαση, πράγμα που σημαίνει ότι όσοι καθηγητές των ΑΕΙ και ΤΕΙ είναι με συμβάσεις αυτές δεν θα ανανεωθούν, με αποτέλεσμα το χειμερινό εξάμηνο που ξεκιναει στις περισσότερες σχόλες στις 3 Οκτώβριου να βρίσκεται στον ‘’αέρα’’ με τις διοικήσεις των σχολών να σηκώνουν τα χεριά ψηλά, και να περιμένουν η τρόικα να αλλάξει γνώμη ώστε να πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ να λειτουργήσουν., είναι χαρακτηριστικό ότι οι γραμματείες των σχολών λένε στους φοιτητές ότι δεν μπορείτε να δηλώνετε πολλά μαθήματα, και ότι είναι άγνωστο ποιοι από τους καθηγητές θα βρίσκονται στα αμφιθέατρα στην Δευτέρα, οι γραμματείες τώρα προσπαθούν να μπαλώσουν τα πράγματα ‘’ανεβάζοντας’’ μαθήματα από αλλά εξάμηνα προς τα πάνω με σκοπό να καλύψουν κάπως τα πράγματα, πολλοί καθηγητές λένε ότι ναι μεν δικαία αγωνίζεστε για το Νόμο-πλαίσιο αλλά ακόμα ο αγώνας δεν ξεκίνησε όταν δεν θα έχετε καθηγητές, βιβλία, όταν οι διοικήσεις θα σας ζητούν να πληρώσετε για τις ανάγκες των ΑΕΙ και ΤΕΙ (καθώς τα ιδία θα αδυνατούν να πληρώσουν) τότε θα πρέπει να βγείτε στους δρόμους! Όπως τονίζουν οι γραμματείες αυτόν τον χειμώνα θα δείτε ανακοινώσεις που θα σας εξοργίσουν και θα σας κάνουν να βγείτε τους δρόμους!
 Ήδη το ΤΕΙ Κρήτης τονίζει ότι αν δεν ανανεωθούν οι συμβάσεις των καθηγητών 3 Οκτωβρη θα βάλει λουκέτο, στο ΤΕΙ Πατρας το δευτερο εξαμηνο συμφωνα με την γραμματεια δεν θα ξεκινησει,
ενώ η ιδία κατάσταση επικρατεί και στην πλειοψηφία των ΤΕΙ της Χώρας, στο Χώρο των ΑΕΙ η κατάσταση  είναι η ιδία με τους καθηγητές των ΑΕΙ  με επιστολές τους στις πρυτανικές αρχές να ζητούν λουκέτο στα ΑΕΙ αν δεν ανανεωθούν οι συμβάσεις ήδη στο Πανεπιστήμιο Αιγαίου οι καθηγητές του προσχωρούν σε προειδοποιητική 5 ήμερη απεργία 10-14 Οκτώβρη ενώ σε επιστολή προς τον πρύτανη του Πανεπιστήμιου Αιγαίου ζητούν εάν δεν ανανεωθούν οι συμβάσεις των καθηγητών να μπει λουκέτο στο Πανεπιστήμιο.
 Είναι προφανές ότι το Χειμερινό εξάμηνο κάπου θα ξεκινήσει με πολλά προβλήματα, κάπου ίσως να μην ξεκινήσει!
Ενώ τα προβλήματα είναι πολλά όλοι οι πρυτάνεις σφυρίζουν αδιάφορα και το μόνο που κάνουν είναι να συνεδριάζουν ώρες και να μην βγάζουν κάτι καινούργιο, ενώ η ξεπουλημένη, Πασοκικη ΠΟΣΔΕΠ απλά δεν υπάρχει, δεν έχει κηρύξει μια απεργία. ΝΑ ΠΑΡΑΙΤΗΘΕΙ Η ΠΟΣΔΕΠ!
Τούτη την ώρα η ΔΑΠ τάσσεται υπέρ ανοιχτών σχολών και σφυρίζει αδιάφορα στα πολλά προβλήματα που υπάρχουν σε κάθε σχολή(ΑΕΙ ΤΕΙ) και τα βλέπει όλα ρόδινα.
 Το ‘’πούλημα’’ όμως έρχεται όμως από το ΜΑΣ το όποιο κάθε χρόνο ήταν πρωτοπορία και τώρα με εντολή Περισσού τάσσεται μαζί με την ΔΑΠ  υπέρ των ανοιχτών σχολών, ενώ έπρεπε να διεκδικεί καλύτερη παιδεία σφυρίζει αδιάφορα και σηκώνει λεύκη σημαία στην κυβέρνηση, περνώντας μαζί τους και πολλούς φοιτητές.
Είναι αναγκαίο όσο ποτέ η στράτευση των φοιτητών για μαζικούς αγώνες εναντία σε νόμο που τα ισοπεδώνει όλα, που μας βάζει να πληρώνουμε τα πάντα από πάσο μέχρι στο μέλλον (2013-2014) τα συγγράμματα που βάζει οικονομικά κριτήρια στην σίτιση μας, σε μια κυβέρνηση που απολύει τους γονείς μας, σε όσους δεν απολυθούν μειώνει κι άλλο τους μισθούς, τις συντάξεις, που δεν ανανεώνει τις συμβάσεις των καθηγητών μας!
Η ΛΥΣΗ ΜΙΑ! ΑΓΩΝΕΣ ΔΙΑΡΚΕΙΑΣ! ΣΕ ΚΑΘΕ ΣΧΟΛΗ! ΜΑΖΙ ΜΕ ΤΟΥΣ ΓΟΝΕΙΣ ΜΑΣ ΚΑΙ ΤΟΥΣ  ΚΑΘΗΓΗΤΕΣ ΜΑΣ! 

Ανοιχτη η Φιλοσοφικη Αθηνων!

Πέμπτη 29 Σεπτεμβρίου 2011 0 σχόλια

Ανοιχτη για 17 ψηφους η Φιλοσοφικη Αθηνων ΑΝΟΙΚΤΗ ΣΧΟΛΗ 470,ΣΕΚ 453,ΜΑΣ 214,ΔΑΠ 142

Υπέρ καταλήψεων συνηγορία

Τετάρτη 28 Σεπτεμβρίου 2011 0 σχόλια



 

Ανοιχτή επιστολή σε συναδέλφους και συναδέλφισσες
 

Αγαπητέ μου συνάδελφε,
Διάβασα με ενδιαφέρον το δημόσιο κείμενό σου, όπου, μαζί με άλλους συναδέλφους και συναδέλφισσες, τασσόσασταν ενάντια στις καταλήψεις. Υπάρχουν πράγματα στα οποία συμφωνούμε και πράγματα στα οποία διαφωνούμε. Δυστυχώς, για μένα, αυτά στα οποία συμφωνούμε είναι πολύ λίγα. Συμφωνούμε ότι οι καταλήψεις έχουν πολύ λίγο κόσμο. Διαφωνούμε όμως στο τι πρέπει να κάνουμε απέναντι σε αυτές. Ας αρχίσω με αυτά στα οποία διαφωνούμε.

Σκεφτόμουνα, διόλου τυχαίο, τις μέρες αυτές τον Μάη του ’68. Σήμερα τον δοξολογεί ολόκληρη η Αριστερά. Φτάσαμε μάλιστα στο σημείο να τον δοξολογούν και φιλελεύθεροι στοχαστές ή ακόμα και ακροδεξιοί, εντάσσοντάς τον βέβαια στη δική τους οπτική. Ξέρεις πόσες αστοχίες των φοιτητών υπήρχαν τις μέρες εκείνες. Επίτρεψε μου να ασχοληθώ με μία μόνον από αυτές. Όταν ο Κον-Μπεντίτ και η παρέα του βγήκαν από τη Σορβόννη τιμωρημένοι από το πειθαρχικό, το πρώτο πράγμα που σκέφτηκαν οι συγκεντρωμένοι απ’ έξω φοιτητές ήταν να στήσουν οδοφράγματα. Το ίδιο έκαναν και τις επόμενες μέρες. Δεν υπήρχε πιο αλλόκοτο πράγμα από αυτό. Όταν οι πρόγονοι τους επαναστάτες του 1848 η αργότερα, το 1871, στη διάρκεια της Παρισινής Κομμούνας, ύψωναν οδοφράγματα είχαν ως στόχο να εμποδίσουν τα άλογα των δυνάμεων καταστολής να τους προσεγγίσουν καθώς και τις σφαίρες που η τροχιά τους κινιόταν σε ευθεία γραμμή να τους πλήξουν. Το ’68 όμως η αστυνομία είχε αύρες στη διάθεση της και ο στρατός τανκς που κανένα οδόφραγμα δεν θα μπορούσε να τα σταματήσει, ενώ τα δακρυγόνα, έτσι όπως εκτοξεύονται, μπορούν να πλήξουν τους διαδηλωτές όσο ψηλό και να είναι το οδόφραγμα που έχουν σηκώσει. Επιπλέον, πολλές φορές στήνανε τα οδοφράγματα χωρίς να έχουν εξασφαλίσει πίσω τους δρόμους διαφυγής με αποτέλεσμα, μόλις η αστυνομία τα γκρέμιζε να τους λιανίζει με μια αγριότητα που ο μακαρίτης ο Ελεφάντης, αυτόπτης μάρτυρας, όταν τη συνέκρινε με αυτή των δικών μας, θεωρούσε τους Έλληνες συναδέλφους τους παιδιά της χορωδίας.

Απέναντι, λοιπόν, στους εξεγερμένους γάλλους φοιτητές του Μάη μπορείς να διαλέξεις ανάμεσα σε δυο στάσεις. Η πρώτη είναι να τους οικτίρεις για την αφέλειά τους, η δεύτερη είναι να καταλάβεις ότι ακόμη και οι πιο πρωτοπόροι δεν ξεφεύγουν από ένα συλλογικό πολιτικό υποσυνείδητο που περιέχει μέσα του τις μνήμες επαναστατικών αναστατώσεων του παρελθόντος.

Πάμε στα δικά μας. Ας περιοριστώ στο σχετικά πρόσφατο παρελθόν. Εξάλλου, οι έλληνες φοιτητές δεν διαθέτουν τις «ευκολίες» των γάλλων συναδέλφων τους, δηλαδή, τα ιστορικά έργα του Μαρξ, για να ταξιδέψουν στις αναστατώσεις του πιο μακρινού τους παρελθόντος. Για δες. Στη διάρκεια της χούντας, και η Νομική και το Πολυτεχνείο καταλήψεις ήταν. Το 1979, ο «ελληνικός Μάης», με καταλήψεις ακύρωσε έναν ψηφισμένο νόμο, τον 815. Το 1990-1991 το πολυνομοσχέδιο του Κοντογιαννόπουλου, μετά από καταλήψεις και τη δολοφονία του Τεμπονέρα, αποσύρεται. Το 2006, το ΠΑΣΟΚ αναγκάζεται να αποσύρει την υποστήριξη του στη ΝΔ για κατάργηση του άρθρου 16, μετά από ένα μεγάλο κίνημα, όπου τον τόνο δίναν οι καταλήψεις. Και μην μου πεις, όπως μου έχεις ξαναπεί, αν το ΠΑΣΟΚ δεν απέσυρε την υποστήριξή του, δεν θα γινόταν τίποτα. Γιατί θα σου ανταπαντήσω ότι αν δεν προηγούνταν οι ζυμώσεις και οι μετατοπίσεις που προκάλεσαν οι καταλήψεις, κανένα ΠΑΣΟΚ δεν θα απέσυρε τίποτα.

Απέναντι στις τωρινές καταλήψεις έχεις λοιπόν να διαλέξεις ανάμεσα σε δύο δρόμους. Ο πρώτος είναι να τις καταδικάσεις όπως κάνουν οι «ιδεολόγοι» του «ανοιχτού» πανεπιστημίου. Δεν λέω, είναι αρκετά καλοί στην πολεμική και τα όποια ψεγάδια τους τα διορθώνουν τα παντοδύναμα ΜΜΕ που εκπέμπουν μόνο τη φωνή τους με αποτέλεσμα να νομίζουν ότι οι κραυγές τους είναι η μοναδική αλήθεια. Αλλά από θεωρητική πρωτοτυπία δεν έχεις πολλά να τους ζηλέψεις. Αυτοί οι προάγγελοι του μέλλοντος που θέλουν τις μεταρρυθμίσεις για να προετοιμάσουν το αύριο, αναμασούν τα πεπαλαιωμένα πλέον ποπεριανής έμπνευσης ψυχροπολεμικά κλισέ περί ανοιχτού και περί κλειστού, λες και πρόκειται για την καινοτομία που θα συγκλονίσει τον κόσμο.

Ο άλλος δρόμος συνίσταται στο να καταλάβεις ότι οι καταλήψεις αποτελούν οργανικό κομμάτι του πολιτικού υποσυνείδητου των ελλήνων φοιτητών: έχοντας αποτελέσει σπουδαίες εμπειρίες αυτενέργειας και αυτοοργάνωσης των φοιτητών, αποτελούν ιστορικά δικαιωμένες μορφές πάλης.

Αν δεν έχουμε κάτι να αντιπροτείνουμε ως μέσο αγώνα, καλό είναι να τις αποδεχθούμε. Ακούμε και διαβάζουμε τις μέρες αυτές ανθρώπους που αντιτίθενται στο νόμο Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη να τάσσονται κατά των καταλήψεων. Δεν μας αντιπροτείνουν όμως κάτι στη θέση τους. Μας λένε γενικά και αόριστα ότι με ανοιχτά πανεπιστήμια θα κάνουμε ότι μπορούμε για να τον διορθώσουμε. Πώς; Με το διάλογο; Μα τα τελευταία χρόνια οι άνθρωποι αυτοί προσπαθούν να κάνουν διάλογο με το Υπουργείο και εισέπραξαν ένα… γύρισμα της πλάτης. Οι ίδιοι το ομολογούν. Μια κυβέρνηση, λοιπόν, η οποία δεν διαλέγεται στα προπαρασκευαστικά στάδια κατάρτισης ενός νόμου, είναι δυνατόν να κάνει διάλογο και επιπλέον διορθωτικές κινήσεις στα στάδια εφαρμογής του; Ποια πολιτική εμπειρία μας επιτρέπει να υποθέσουμε κάτι τέτοιο;

Ας έρθουμε σε αυτό που στην αρχή του γράμματος μου όρισα ως το σημείο συμφωνίας μας: τον άμαζο χαρακτήρα των καταλήψεων. Ας συνεννοηθούμε σε κάτι. Άμαζη είναι η καθημερινότητα των καταλήψεων και όχι οι συνελεύσεις που τις αποφασίζουν. Αυτές οι τελευταίες είναι ιδιαίτερα μαζικές. Χίλια επτακόσια άτομα συμμετείχαν τη βδομάδα που μας πέρασε στη φοιτητική συνέλευση του Οικονομικού Πανεπιστήμιου Αθηνών πάνω από χίλια άτομα ήταν στην συνέλευση που αποφάσισε την κατάληψη στο Ρέθυμνο και ασφαλώς θα σε κούραζα αναφέροντας σου και άλλα παραδείγματα.

Όσον αφορά την καθημερινότητα τους. Στις καταλήψεις του 1979, αυτές που ακύρωσαν την ουσία του νόμου 815, συμμετείχα και εγώ ως φοιτητής και ήμασταν πολλοί μέσα στο πανεπιστήμιο. Για δες τις διαφορές με το σήμερα. Τότε στην Αθήνα υπήρχαν δυο σινεμά «τέχνης» το «Στούντιο» και η «Αλκυονίδα», στην τηλεόραση υπήρχαν μόνον δυο κανάλια --αλλιώτικα απωθητικά από τα σημερινά--, τα μπαρ μόλις πρωτοεμφανίζονταν, και τους ξένους μουσικούς μόνον να τους ακούσουμε μπορούσαμε. Πρακτικά, η διασκέδαση γινόταν στις ταβέρνες και στις ταβέρνες δεν μπορείς να είσαι ολημερίς. Αναλογίσου, σήμερα, πόσες περισσότερες δυνατότητες έχει ένας φοιτητής για να μην είναι στον χώρο του πανεπιστημίου.

Κάτι άλλο, όμως, που μου φαίνεται ακόμα πιο σημαντικό. Τότε ήταν πολύ πιο ισχυρή η συλλογικότητα. Αντανάκλαση μιας κοινωνίας που δεν είχε εισέλθει ακόμα πλησίστια στη μετανεωτερική της φάση, ενισχυόταν ακόμα από μια φοιτητική πολιτικοποίηση που διέθετε τίτλους τιμής από τους αντιχουντικούς αγώνες του φοιτητικού κινήματος. Τότε η φοιτητική παρέα αποτελούσε μόρφωμα ισχυρό και υπαρκτό. Το σημερινό πανεπιστήμιο μοιάζει ολοένα και περισσότερο με πρωινή στάση λεωφορείου. Ο καθείς περνάει από εκεί για να πάει τη δουλειά του. Δεν στέκεται, δεν ρωτάει τους άλλους για το που πάει, δεν συζητάει. Μοιάζει να ξέρει από τα πριν τον μοναχικό προορισμό του.

Και εμάς μας απασχολεί το άμαζο των καταλήψεων, και μάλιστα θα σου έλεγα ότι εμάς μας καίει πραγματικά σε σχέση με τους πάσης φύσεως αντιπάλους που ουσιαστικά επιχαίρουν. Αλλά για τον αχαλίνωτο ατομικισμό που αποτρέπει τους φοιτητές από το να βρίσκονται όλοι μαζί στους χώρους του πανεπιστημίου, πίστεψε με, αγαπητέ μου συνάδελφε, οι τελευταίοι που φταίνε, είναι οι ίδιοι οι φοιτητές.

Πεισμένος ότι δεν σε κακοκάρδισα
Σταύρος Κωνσταντακόπουλος

Στον ... «Γερμανό» για φοιτητικό πάσο

0 σχόλια

πηγή: avgi.gr

Στα καταστήματα «Γερμανός» στέλνει το υπουργείο Παιδείας τους φοιτητές για να προμηθευτούν το φοιτητικό τους πάσο, που πλέον θα είναι ηλεκτρονικό. Και βεβαίως ο «Γερμανός» δεν αναλαμβάνει «δωρεάν» αυτή «τη χρονοβόρα διαδικασία», όπως τη χαρακτηρίζει το υπουργείο Παιδείας. Για κάθε πάσο, η εν λόγω εταιρεία θα εισπράττει 2,46 ευρώ. Η κυβέρνηση δεν τσιγκουνεύεται το χρήμα όταν πρόκειται να ενισχύσει τον ιδιωτικό τομέα. Όμως αποδεικνύεται εξαιρετικά τσιγκούνα με τις κοινωνικές παροχές στερώντας το πάσο από 140.000 φοιτητές!
Η εφαρμογή του νόμου, που σταδιακά καταργεί κάθε φοιτητική μέριμνα, αρχίζει από το πάσο. Όπως αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση, αιτήσεις για πάσο μπορούν να υποβάλουν οι φοιτητές πρώτου, δεύτερου και τρίτου κύκλου σπουδών, αρκεί να μην είναι ήδη κάτοχοι τίτλου για τον κύκλο σπουδών με βάση τον οποίον αιτούνται και να μην έχουν ξεπεράσει τα κανονικά έτη σπουδών! Για τους προπτυχιακούς το ν+2.  Αν ανήκουν σ’ αυτή την κατηγορία, και τη ρετσινιά του αιώνιου θα έχουν, αλλά και χωρίς πάσο θα μείνουν σ’ αυτούς τους χαλεπούς καιρούς, που πολλοί νέοι δεν έχουν χρήματα ούτε για τα εισιτήριά τους. Με βάση τα παραπάνω, το υπουργείο Παιδείας υπολογίζει ότι θα εκδοθούν 364.380 δελτία έναντι 505.000 που είχαν σταλεί πέρυσι στα ιδρύματα. Οι «φωστήρες» του υπουργείου Παιδείας υπολογίζουν ότι θα γλιτώσουν 1 εκ. ευρώ, που μπορεί, λέει, να διατεθεί σε άλλες δραστηριότητες, «τόσο από τα ιδρύματα και την πολιτεία όσο και από ιδιώτες». Η εταιρεία «Γερμανός» πάντως θα κερδίσει σχεδόν 1 εκ. ευρώ από τη διανομή των πάσο.
Σε μια προσπάθεια να διασκεδάσει τις εντυπώσεις από την ανάθεση μιας δημόσιας λειτουργίας σε ιδιωτική επιχείρηση, το υπουργείο Παιδείας δηλώνει ότι δεν έκανε το ίδιο συμφωνία με το δίκτυο καταστημάτων «Γερμανός», αλλά το Εθνικό Δίκτυο Έρευνας και Τεχνολογίας διενήργησε μειοδοτικό διαγωνισμό, τον οποίο κέρδισε η ΕΒΕΚ ΑΕΒΕ - Ελληνική Βιομηχανία Έξυπνων Καρτών (κάρτες κινητών, τηλεκάρτες, κάρτες εισόδου). Η ΕΒΕΚ έχει ως υπεργολάβο το δίκτυο καταστημάτων «Γερμανός». Άρα φτάσαμε στο ίδιο αποτέλεσμα.
Οι φοιτητές θα μπορούν να υποβάλλουν την ηλεκτρονική αίτηση καθ' όλη τη διάρκεια του ακαδημαϊκού έτους 2011-12. Το πάσο θα βρίσκεται στο σημείο παράδοσης εντός πέντε εργάσιμων ημερών από την έγκριση της αίτησης του φοιτητή από τη Γραμματεία του οικείου Τμήματος.

5νθημερη Απεργια και αναστολη λειτουργιας Ζητουν οι καθηγητες του Παν.Αιγαιου!

0 σχόλια



Πραγματοποιήθηκε χθες Γενική συνέλευση του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου και αποφάσισαν τα εξής 5 σημεία:
1. Τον διορισμό των μελών ΔΕΠ που έχουν εκλεγεί και τη χορήγηση των αναγκαίων πιστώσεων που είναι απαραίτητες για την ομαλή λειτουργία του Πανεπιστημίου Αιγαίου. Εφ´ όσον δεν δοθούν οι απαραίτητες πιστώσεις, εξέλιξη που θεμελιώνει αδυναμία λειτουργίας του Ιδρύματος, καλείται η Σύγκλητος να προβεί στην αναστολή λειτουργίας του Ιδρύματος.
2. Με βάση την κοινή θέση όλων των συλλόγων του Πανεπιστημίου Αιγαίου ότι "η απώλεια έστω και μίας θέσης εργασίας οποιουδήποτε κλάδου (διδάσκοντες βάσει του ΠΔ 407/80, διοικητικό προσωπικό με σύμβαση εργασίας αορίστου ή ορισμένου χρόνου, ΕΤΕΠ, ΕΕΔΙΠ) θα οδηγήσει το Ίδρυμα σε ουσιαστική αδυναμία συνέχισης παροχής, ως οφείλει έναντι των φοιτητών/τριών και ευρύτερα της κοινωνίας, της ποιότητας σπουδών και υπηρεσιών που σήμερα παρέχει, προκαλώντας την αναστολή λειτουργίας του"  αποφάσισαν ομόφωνα τα εξής:
(α) Η Σύγκλητος να προχωρήσει σε αναστολή λειτουργίας του ιδρύματος εάν πρόκειται να χαθεί έστω και μια θέση εργασίας και
(β) Να διοργανωθεί μαζική παράσταση διαμαρτυρίας της Πανεπιστημιακής Κοινότητας του Πανεπιστημίου Αιγαίου στο Υπουργείο Παιδείας.
3. Τη συμμετοχή στις πανεργατικές - πανυπαλληλικές απεργίες στις 5 και 19 Οκτώβρη σε συμπόρευση με τους υπόλοιπους εργαζομένους.
4. Στο πλαίσιο των προηγούμενων αποφάσεων του ΚΣ του Συλλόγου ΔΕΠ Πανεπιστημίου Αιγαίου ενάντια στο νέο νόμο για την τριτοβάθμια εκπαίδευση και ενάντια στις περικοπές πιστώσεων και προσωπικού, αποφασίσαν 5νθήμερη απεργία στις 10 - 14 Οκτωβρίου.
5. Αποφάσισαν 5ήμερη αποχή από τα διδακτικά καθήκοντα, συγκεκριμένη εβδομάδα σε συντονισμό με άλλους Συλλόγους ΔΕΠ.



EKTAKTH ΓΕΝΙΚΗ ΣΥΝΕΛΕΥΣΗ ΣΤΟ ΠΑ.ΠΕΙ!!!

0 σχόλια




Ανακοινωνεται εκτακτη Γενικη Συνελευση την Πεμπτη 29/9 στο ΠΑΠΕΙ
στη 1.30 στο Π.Αμφιθεατρο.

Τα «ανοιχτά πανεπιστήμια» και η δημοκρατία του facebook

Τρίτη 27 Σεπτεμβρίου 2011 0 σχόλια


Tου Δημοσθένη Παπαδάτου-Αναγνωστόπουλου
Δεν με εξέπληξε, εξαιρουμένων δύο ή τριών υπογραφών, η ανοιχτή επιστολή των 42 καθηγητών του Παντείου που ζητούν «ανοικτά πανεπιστήμια». Την τελευταία τριετία, από το Δεκέμβρη του 2008 μέχρι την ψήφιση του Μεσοπρόθεσμου, αρκετοί από τους υπογράφοντες παρενέβησαν κατ’ επανάληψη στο δημόσιο διάλογο, τοποθετούμενοι και τότε, όπως και σήμερα, στη «σωστή» πλευρά: απέναντι στην κοινωνική διαμαρτυρία, έμμεσα ή και ευθέως στο πλευρό της κυβέρνησης.

Δεν είναι λοιπόν πρωτότυπο ότι τα αντανακλαστικά των συντακτών του κειμένου ενεργοποιούνται για μια ακόμα φορά σε περίοδο κατά την οποία δυσκολεύεται, όχι γενικώς η χώρα, αλλά ειδικώς η κυβέρνηση - προσωπικά αδυνατώ να θυμηθώ παρέμβασή τους που να αντιτίθεται σε επώδυνες για τμήματα της κοινωνίας κυβερνητικές επιλογές, αν και τελευταία οι αφορμές δεν υπήρξαν λίγες.

Αν κάτι προσφέρει νέο υλικό προς συζήτηση, έτσι, αυτό έχει να κάνει με τους ισχυρισμούς που διατυπώνονται στο επίμαχο κείμενο.

Ο πρώτος από αυτούς αφορά τις «αδιέξοδες καταλήψεις» και τις «ανέξοδες απεργίες». Δεν ξέρω ποια αίσθηση του μοιραίου υποχρεώνει κοινωνικούς επιστήμονες να προδικάζουν την έκβαση μιας κινητοποίησης εν τη γενέσει της· οι ίδιοι οι υπογράφοντες, ωστόσο, γνωρίζουν καλά ότι, από την απόσυρση του ν. 815 μέχρι την αποτροπή της αναθεώρησης του αρ. 16, οι φοιτητικές καταλήψεις υπήρξαν κάθε άλλο παρά ατελέσφορο μέσο πίεσης προς την κυβέρνηση – όπως εξάλλου και οι απεργίες. Ως προς τις τελευταίες δε, φοβάμαι πως το πρόβλημα των συντακτών του κειμένου δεν έγκειται στο «ανέξοδο» του χαρακτήρος τους. Το βασικό γι΄ αυτούς είναι ότι θεωρούν ελάσσονα πολιτικά ζητήματα την αφορμή και το σκοπό των κινητοποιήσεων («διατηρ[ούμε] τις προσωπικές μας απόψεις απέναντι στον κατατεθέντα νόμο»), εξ ου και η όλη ευαισθησία τους εξανλείται στα μέσα της διαμαρτυρίας.

Ο δεύτερος ισχυρισμός τους έχει να κάνει με το διεκτραγωδούμενο κοινωνικό κόστος των κινητοποιήσεων οι οποίες, σύμφωνα με τους υπογράφοντες, στερούν «από χιλιάδες φοιτητές και φοιτήτριες το δικαίωμα στη μόρφωση», υποχρεώνουν «την ελληνική οικογένεια (...) να επιβαρυνθεί την επιμήκυνση των σπουδών των παιδιών της» και «απαγορεύ[ουν] στους πανεπιστημιακούς δασκάλους να ασκήσουν τα διδακτικά και ερευνητικά καθήκοντά τους». Πού κατοικεί, τελικά, αυτή η φαντασιακή κοινότητα φοιτητών και εκπαιδευτικών και αφήνει τους υπογράφοντες να μιλούν στο όνομά της; Πόσο λογικό είναι να ξέρουν καλύτερα οι καθηγητές απ’ ό,τι οι φοιτητές ποια είναι τα πραγματικά τους συμφέροντα - αν δεν πρόκειται τουλάχιστον για χαραμοφάηδες; Και πόσο ειλικρινές το ενδιαφέρον για την κρίση και τη λαϊκή οικογένεια, που θά’ λεγε και το ΚΚΕ, όταν αφήνει έξω από την επικράτειά του τις συνέπειες του νέου νόμου για τα παιδιά αυτών των οικογενειών; Γιατί δεν θίγεται, με άλλα λόγια, η ελληνική/λαϊκή οικογένεια από τη μετατροπή του δημοκρατικού δημοσίου πανεπιστημίου σε ιδεολογικό μηχανισμό της άρχουσας τάξης, για να θυμηθούμε τον γκραμσίζοντα Μάκη Βορίδη, θίγεται όμως από τις κινητοποιήσεις που ζητούν να αποτρέψουν την εξέλιξη αυτή;

Δεν θεωρώ μέτρο των πάντων την εμπειρία των δικών μου φοιτητικών χρόνων, σύμφωνα με την οποία ήταν τα παιδιά των φτωχότερων οικογενειών αυτά που κατά κανόνα πρωτοστατούσαν στις φοιτητικές κινητοποιήσεις. Αλλού όμως είναι το θέμα: οι υπογράφοντες δεν διανοούνται καν ένα πανεπιστήμιο στο οποίο να αποφασίζουν συλλογικά διδάσκοντες και διδασκόμενοι. Διατηρούν μιαν αντίληψη για την κοινωνία που θέλει την τελευταία  (άρα και το πανεπιστήμιο) άθροισμα ατόμων και των βουλήσεών τους – πέρα από συλλογικότητες οργανωμένες επί τη βάσει αντικρουόμενων πεποιθήσεων και συλλογικών συμφερόντων. Τι να κάνουμε όμως; Μέχρι την εφαρμογή του νόμου Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη, με το περιεχόμενο του οποίου οι 42 πανεπιστημιακοί δεν καταδέχονται να ασχοληθούν, η λειτουργία των πανεπιστημίων εναπόκειται στις αποφάσεις των συλλογικών εκφράσεων (των συνιστωσών) της ακαδημαϊκής κοινότητας. Σε κάθε περίπτωση, δηλαδή, όχι στη δημοκρατία του facebook.

Ο τρίτος ισχυρισμός τους συνοψίζει, τελικά, την πεμπτουσία της παρέμβασης των 42 πανεπιστημιακών. Οι ίδιοι που διατηρούν το δικαίωμα στις πολλαπλές αναγνώσεις του νέου νόμου (μολονότι η εφαρμογή ή μη του τελευταίου είναι το μείζον για την ακαδημαϊκή κοινότητα τους τελευταίους αρκετούς μήνες…) είναι αυτοί που ζητούν, καταλήγοντας, την «ουσιαστική αξιοποίηση, αποτίμηση και βελτίωση του νέου θεσμικού πλαισίου στην πορεία εφαρμογής του». Σε απλά ελληνικά: δεν έχει σημασία τι λέει και τι κάνει ο νόμος. Το θέμα είναι να εφαρμοστεί. Οι 42 απαιτούν, με άλλα λόγια, εξετάσεις και παραδόσεις, εκπαίδευση και έρευνα, όχι απλά «σα να μη συμβαίνει τίποτα», αλλά στο νέο αυταρχικό εκπαιδευτήριο που θεσπίζει ο νόμος Διαμαντοπούλου-Γεωργιάδη. Το χειρότερο: είναι τόσο μέσα στη λογική του νόμου αυτού, που ζητούν από τους πρυτάνεις να πράξουν τα νόμιμα («να αναλάβουν την ομαλή υλοποίηση των νομικών τους υποχρεώσεων»), όσο ακόμα δεν έχουν επιληφθεί αστυνομικοί της ασφάλειας, κατά τα πρότυπα του Πανεπιστημίου της Κρήτης.

Αυτή είναι, εν κατακλείδι, η πραγματική «ακαδημαϊκή εκτροπή», για την οποία κάνουν λόγο οι 42 στο κείμενό τους: η μετατροπή ακαδημαϊκών δασκάλων σε προπομπούς, αρωγούς και απολογητές της (μνημονιακής) εκτελεστικής εξουσίας, σε μια κατά τα άλλα «κρίσιμη συγκυρία», όπως αρέσκονται να επαναλαμβάνουν σε συλλογικές ή ατομικές παρεμβάσεις τους.