Ημερομηνία: 3/12/2012
Συγγραφέας: Φοιτητική Ενημέρωση
Αγωνιστικές Κινήσεις αει-τει
Συγγραφέας: Φοιτητική Ενημέρωση
Αγωνιστικές Κινήσεις αει-τει
Κάτω τα χέρια από τους απεργούς εργολαβικούς
Καμία δίωξη
Εισβολή των ΜΑΤ στο ΑΠΘ πραγματοποιήθηκε τα ξημερώματα της Παρασκευής 30/11 και συγκεκριμένα στο κτήριο διοίκησης, όπου βρισκόταν εργολαβικοί εργαζόμενοι, και έγιναν 11 συλλήψεις. Οι εργολαβικοί εργαζόμενοι βρίσκονται εδώ και πάνω από 70 μέρες σε απεργία και έχουν προχωρήσει σε κατάληψη της Πρυτανείας, ζητώντας τη μονιμοποίησή τους, αντιστεκόμενοι στις απολύσεις και τις μειώσεις μισθών που τους επιβάλει η Πρυτανεία και ο εργολάβος. Από τις προηγούμενες μέρες, ο Πρύτανης του ΑΠΘ Ιωάννης Μυλόπουλος, είχε ζητήσει εισαγγελική παρέμβαση και η απόφαση του εισαγγελέα, πάρθηκε ήδη από την Τρίτη.
Η καταπάτηση του ασύλου τείνει πλέον να γίνει συνήθεια το τελευταίο διάστημα, από την αστυνομία, ειδικά μετά την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου, που καταργεί θεσμικά το άσυλο.
Βέβαια, αυτό δεν γίνεται σε τυχαία περίοδο. Τη στιγμή που μια σειρά κλάδοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, από τους διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων και τους ΟΤΑ, μέχρι τους Νοσοκομειακούς και τους εργαζόμενους στα Μέσα μαζικής μεταφοράς, η κυβέρνηση θέλει να δείξει πυγμή. Θέλει να τσακίσει κάθε αντίσταση ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, της φτώχειας και της υποτέλειας. Είναι το μόνο όπλο που της έχει μείνει, για να επιβάλει την πολιτική της και τις επιταγές της Τρόικα. Ξέρει ότι δεν έχει κανένα έρεισμα στο λαό και ότι δεν πιάνει πλέον σε κανέναν το παραμύθι για τις θυσίες που θα μας σώσουν και θα μας βγάλουν απ’την κρίση. Όσο για την ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, ο λαός ξέρει ότι δεν θα αλλάξουν την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση. Ίσα-ίσα, που θα φέρουν έναν μόνιμο εφιάλτη στο λαό και στη νεολαία, με τις ειδικές οικονομικές ζώνες, το ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου στους Ιμπεριαλιστές, την απαγόρευση κάθε συνδικαλιστικής δράσης, τη διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, την εργοδοτική τρομοκρατία να μην έχει όρια, την αμοιβή με ένα ξεροκόμματο και όλα αυτά για τα συμφέροντα μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών.
Γι’αυτό χτυπάνε τον αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων. Γιατί ο αγώνας τους είναι αγώνας ενάντια σε όλη την βάρβαρη πολιτική των Μνημονίων και της εξάρτησης. Γιατί φοβούνται το λαό που σιγά-σιγά οργανώνεται και φωνάζει «δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας». Γιατί φοβούνται ότι μπορεί αυτή η απεργία να βρει σύντομα συμμάχους, τους μόνιμους εργαζόμενους και τους φοιτητές, που πλήττονται άμεσα από αυτή την πολιτική. Γιατί με το πρόσχημα της υποχρηματοδότησης, απολύουν τους εργολαβικούς, με το ίδιο πρόσχημα απολύουν τους μόνιμους, με το ίδιο θα πετάξουν χιλιάδες φοιτητές έξω από το Πανεπιστήμιο, βάζοντας δίδακτρα και καταργώντας όλη τη φοιτητική μέριμνα, που ήδη έχει δρομολογηθεί.
Γι’αυτό κατήργησαν το άσυλο, για να μπορούν πλέον και μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου, όπου αναμένουν μαζικές αντιδράσεις, να φέρνουν τα όργανα καταστολής τους, για να εμποδίσουν τους φοιτητές αλλά και συνολικά το λαό, να έχει έναν χώρο, όπου θα μπορεί ελεύθερα να δρα, να οργανώνεται και να αγωνίζεται.
Γι’αυτό το λόγο, πρέπει κι εμείς οι φοιτητές να σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, να παλέψουμε μαζί για το δικαίωμα στη δουλειά, με αξιοπρεπείς όρους, στη δημόσια-δωρεάν παιδεία, στις ελευθερίες έκφρασης και δράσης, μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας και να ορθώσουμε ένα μέτωπο αντίστασης απέναντι σ’αυτήν την πολιτική.
• Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων
• Δικαίωση του αγώνα και των αιτημάτων τους
• Κάτω τα χέρια από το Άσυλο
Η καταπάτηση του ασύλου τείνει πλέον να γίνει συνήθεια το τελευταίο διάστημα, από την αστυνομία, ειδικά μετά την ψήφιση του νόμου Διαμαντοπούλου, που καταργεί θεσμικά το άσυλο.
Βέβαια, αυτό δεν γίνεται σε τυχαία περίοδο. Τη στιγμή που μια σειρά κλάδοι βρίσκονται σε κινητοποιήσεις, από τους διοικητικούς υπαλλήλους των πανεπιστημίων και τους ΟΤΑ, μέχρι τους Νοσοκομειακούς και τους εργαζόμενους στα Μέσα μαζικής μεταφοράς, η κυβέρνηση θέλει να δείξει πυγμή. Θέλει να τσακίσει κάθε αντίσταση ενάντια στην πολιτική των μνημονίων, της φτώχειας και της υποτέλειας. Είναι το μόνο όπλο που της έχει μείνει, για να επιβάλει την πολιτική της και τις επιταγές της Τρόικα. Ξέρει ότι δεν έχει κανένα έρεισμα στο λαό και ότι δεν πιάνει πλέον σε κανέναν το παραμύθι για τις θυσίες που θα μας σώσουν και θα μας βγάλουν απ’την κρίση. Όσο για την ανάπτυξη που ευαγγελίζεται, ο λαός ξέρει ότι δεν θα αλλάξουν την ήδη διαμορφωμένη κατάσταση. Ίσα-ίσα, που θα φέρουν έναν μόνιμο εφιάλτη στο λαό και στη νεολαία, με τις ειδικές οικονομικές ζώνες, το ξεπούλημα όλου του δημόσιου πλούτου στους Ιμπεριαλιστές, την απαγόρευση κάθε συνδικαλιστικής δράσης, τη διάλυση κάθε εργασιακού δικαιώματος, την εργοδοτική τρομοκρατία να μην έχει όρια, την αμοιβή με ένα ξεροκόμματο και όλα αυτά για τα συμφέροντα μιας χούφτας κεφαλαιοκρατών.
Γι’αυτό χτυπάνε τον αγώνα των εργολαβικών υπαλλήλων. Γιατί ο αγώνας τους είναι αγώνας ενάντια σε όλη την βάρβαρη πολιτική των Μνημονίων και της εξάρτησης. Γιατί φοβούνται το λαό που σιγά-σιγά οργανώνεται και φωνάζει «δε θα πληρώσουμε εμείς την κρίση σας». Γιατί φοβούνται ότι μπορεί αυτή η απεργία να βρει σύντομα συμμάχους, τους μόνιμους εργαζόμενους και τους φοιτητές, που πλήττονται άμεσα από αυτή την πολιτική. Γιατί με το πρόσχημα της υποχρηματοδότησης, απολύουν τους εργολαβικούς, με το ίδιο πρόσχημα απολύουν τους μόνιμους, με το ίδιο θα πετάξουν χιλιάδες φοιτητές έξω από το Πανεπιστήμιο, βάζοντας δίδακτρα και καταργώντας όλη τη φοιτητική μέριμνα, που ήδη έχει δρομολογηθεί.
Γι’αυτό κατήργησαν το άσυλο, για να μπορούν πλέον και μέσα στους χώρους του πανεπιστημίου, όπου αναμένουν μαζικές αντιδράσεις, να φέρνουν τα όργανα καταστολής τους, για να εμποδίσουν τους φοιτητές αλλά και συνολικά το λαό, να έχει έναν χώρο, όπου θα μπορεί ελεύθερα να δρα, να οργανώνεται και να αγωνίζεται.
Γι’αυτό το λόγο, πρέπει κι εμείς οι φοιτητές να σταθούμε στο πλευρό των εργαζομένων, να παλέψουμε μαζί για το δικαίωμα στη δουλειά, με αξιοπρεπείς όρους, στη δημόσια-δωρεάν παιδεία, στις ελευθερίες έκφρασης και δράσης, μέσα από τις γενικές μας συνελεύσεις, να δείξουμε την έμπρακτη αλληλεγγύη μας και να ορθώσουμε ένα μέτωπο αντίστασης απέναντι σ’αυτήν την πολιτική.
• Άμεση απελευθέρωση των συλληφθέντων
• Δικαίωση του αγώνα και των αιτημάτων τους
• Κάτω τα χέρια από το Άσυλο
0 σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου